Het ‘spel van scouting’ zelf, heeft zoals de meeste spelen enkele spelregels om het voor iedereen aangenaam te houden – andere scouts en gidsen, leiders, en eigenlijk gewoon iedereen. Deze regels bestaan al zolang als scouting zelf bestaat en maken er een heel belangrijk deel van uit. Het zijn tien zaken die we van je verwachten. Geen verboden dus, enkel dingen die je wél moet doen! Deze tien spelregels noemen we de scouts- en gidsenwet.

Eigenlijk doe je de meeste dingen waarschijnlijk vanzelf al. Sommige regels snap je zó wel, andere zijn misschien iets moeilijker, dus we leggen ze allemaal even uit:

Een scout/gids is eerlijk
Als je iets zegt, hoeft er aan je woord niet getwijfeld te worden. Als je zegt iets te zullen doen, doe je dit zo goed en zo vlug mogelijk. Je liegt niet, maar hebt steeds de moed om de waarheid te vertellen.

Een scout/gids eerbiedigt de overtuiging van de anderen
Je kunt best trouw blijven aan je eigen overtuiging, maar je respecteert ook die van anderen, of dat nu op godsdienstig, filosofisch, sociaal of politiek vlak is. Probeer begrip op te brengen voor die andere overtuiging, en wie weet steek je er nog iets van op!

Een scout/gids maakt zich nuttig
Het is je plicht om anderen te helpen, zelfs zonder dat erom gevraagd wordt, ook als dit betekent dat je misschien iets moet doen wat je minder leuk vindt. Leer te zien wat er gedaan moet worden, want mensen durven vaak niet om hulp te vragen.

Een scout/gids is een vriend van allen.
Niet iedereen is gelijk, maar wel iedereen is gelijkwaardig! Kijk dus niet neer op mensen die anders zijn dan jij, om het even welke opvattingen ze hebben, hoe rijk of arm ze zijn, hoe slim of dom ze zijn, van welk ras ze zijn, of hoe ze er verder uitzien. Natuurlijk zul je het niet met iedereen even goed kunnen vinden. Dat betekent niet dat je je anders moet voordoen dan je bent om in de smaak te vallen bij anderen!

Een scout/gids is vriendelijk en hoffelijk.
Je bent vriendelijk en beleefd tegen iedereen. Durf ook het juiste te doen als niemand anders dat doet:, sta je plaats af aan iemand die slecht ter been is, zeg vriendelijk goedendag en bedankt, geef een compliment wanneer iemand iets goed gedaan heeft, en sta niet toe dat iemand anders grof is tegen zijn of haar medemens. Ook in het spel kun je verliezen met de glimlach.

Een scout/gids kan gehoorzamen.
Onze samenleving – België, je school, je eenheid – wordt in goede banen geleid door regels en wetten. Dit zijn in feite afspraken die gemaakt zijn met de deelnemers aan die samenleving. En je hebt al  geleerd dat je je als scout/gids aan afspraken houdt, nietwaar? Doen wat iemand je vraagt. Als je het nut van een opdracht niet inziet, durf dan te vertrouwen op de wijsheid en ervaring van de opdrachtgever.

Een scout/gids staat open voor de natuur en is milieubewust.
De natuur lijkt soms ver te zoeken, maar in feit heeft bijna alles wat je doet een effect op haar. Als je in de natuur speelt spreekt het voor zich dat je planten en dieren probeert geen schade toe te brengen. Doe ook als je thuis bent, of in het scoutslokaal, je best om de natuur te sparen: bespaar energie en maak zo weinig mogelijk afval.

Een scout/gids houdt vol.
In het leven – of dat nu op school of in de patrouille is – komen er wel eens moeilijke momenten. Laat je hierdoor niet ontmoedigen en ga ze niet uit de weg. Zie moeilijkheden als een uitdaging, breng je taak tot een goed einde en leer ervan.

Een scout/gids is ijverig.
Je hebt geen schrik om je handen vuil te maken en doet altijd minstens jouw deel van het werk, naar je beste vermogen. Je verwacht immers toch ook dat anderen hun deel doen?

Een scout/gids is zelfbewust en heeft eerbied voor zichzelf en voor de anderen.
Eerbied voor jezelf toon je door je lichaam en kleding goed te verzorgen, door je goed te gedragen. Dit gaat niet altijd vanzelf, dus je moet jezelf daarvan bewust maken. Anderen eerbiedig je door hun werk niet te verknoeien, hun rust niet te verstoren, je kalmte te bewaren en geen grove taal te gebruiken. Aanvaard ook niet dat er kwaad gesproken wordt over anderen.
Als je een tijdje hebt meegedraaid in je patrouille, de spelregels van scouting kent, en dus weet waar je aan begint, is het tijd om ‘de belofte’ af te leggen. Je bent hierin niet alleen: sinds het ontstaan van scouting hebben honderden miljoenen mensen de scouts- en gidsenbelofte afgelegd. Door je belofte maak je dus deel uit van een wereldwijde ‘broederschap’ van scouts en gidsen.

De belofte voor Jongverkenners, Jonggidsen luidt als volgt :


Het is niet een belofte waarmee je jezelf verplicht tot onmogelijke zaken. Je zegt immers dat je zult ‘trachten’ je aan de belofte te houden.
Je zegt dus dat je je wilt inzetten voor je groep waarin je scouting beleeft: je patrouille en je troep. Dat is meer dan goed en eerlijk meespelen, het betekent ook dat je de handen uit de mouwen steekt als iets gedaan worden.

Als scout of gids wil je je houden aan de scouts- en gidsenwet, omdat je die belangrijk vindt. Je doet dit niet ‘omdat het zo hoort’. Pas als alle troepsleden zich hieraan houden, is scouting leuk voor iedereen.
Vergeet niet dat deze belofte niet enkel geldt tijdens scoutsactiviteiten, maar ook in het dagelijks leven. Je uniform draag je misschien maar een paar uur per week, een gids of scout ben je 24 uur per dag, zeven dagen per week: thuis en op school, nu en ook later. Want scout of gids dat ben je bovendien voor het leven.