Later liet hij zich zelf “kortweg” Lord Robert Baden Powell of Gilwell noemen. Dit zowel als een eerbetoon aan zijn vader als peter. Zijn peter was niemand minder dan Robert Stephenson, de uitvinder van de stoomlocomotief, daarvan zijn eerste namen.
En met zijn broers trok hij er regelmatig op uit met hun boot “The Kohinoor”. Veel geld om verder te studeren was er niet en op school was BP al geen hoogvlieger, maar BP wou geen enkele kans onbenut laten en behaalde 2 studiebeurzen die hem toelaten zijn studies verder te zetten.
Op 18-jarige leeftijd werd hij door zijn drang naar het avontuur aangetrokken door het leger.
Toen hij in een dagblad las dat het leger een examen uitschreef om mannen aan te werven, die de soldaten in vreemde landen zouden leiden, besloot hij mee te doen. Hij deed mee met de ingangsexamen en slaagde met glans.
Hij studeerde verder aan de militaire academie in Sandhurst en deed dienst in India, Afghanistan en Zuid – Afrika. BP, die ondertussen kolonel was geworden, was bij het ontstaan van de oorlog in Zuid – Afrika, in de geschiedenis bekend als de “boerenoorlog”. Het was 1899.
In 1903 keerde hij terug naar Engeland om benoemd te worden tot inspecteur-generaal van de cavalerie van Groot-Brittannië en Ierland.
Al spoedig werd hij bevorderd tot luitenant-generaal. Hoewel hij ze bevochten had, waardeerde en bewonderde hij de boeren om hun hard, eenvoudig en dapper leven, om hun rotsvast geloof, hun vaardigheid in het verkennen, in woudloperij en het kamperen in open lucht.
Hij wilde dat de jeugd van zijn vaderland zoveel mogelijk zou leven als die taaie, krachtige kerels en zoals die kolonialen en ontdekkingsreizigers die hij in Azië en Afrika had ontmoet.
Ondertussen werd zijn boekje “Aids to Scouting” door jeugdleiders, schoolmeesters, ... in praktijk omgezet.
Zij zagen in dit boekje evenals in de prestatie van BP in Zuid - Afrika, een ideale inspiratiebron voor de opvoeding van de jongeren en gebruikten het voor het verzinnen van allerlei spelletjes.
BP zag er dan ook de noodzaak van in om zijn boek “Aids to Scouting” te zuiveren van de militaire inslag en aan te passen aan de eisen van de jeugd. Hij zal zijn ideeën dan ook met enkele helpers uittesten op een proefkamp. Er werd een 10-daags kamp voor jongens voorbereid.
Het grote avontuur van het eerste verkennerskamp en de start van Scouting was begonnen. In de vlaggenmast op het eiland hing de historische Union Jack, die ook in Zuid - Afrika had gewapperd. Toen BP met zijn ideeën voor verkennen voor jongens bezig was dacht hij eraan om een spel te maken en een trainingsschema, dat gebruikt zou kunnen worden door bestaande organisaties zoals de Boy’s Brigade en de jongens - clubs van de YMCA. Het liep echter volkomen uit de hand... Het kamp op Brownsea Island werd een geweldig succes. Het resultaat was de publicatie van: “Scouting for Boys”(1908). Het ontstaan en uitbouw van scouting is geen alleenstaand gebeuren.
In die jaren ontstonden er bvb. in Amerika meerdere soortgelijke jeugdorganisaties gericht op het openluchtleven en met als helden de indianen en woudlopers. Van groot belang is dat de beweging zich spontaan heeft uitgebreid eens dat BP zijn ideeën in boekvorm heeft vastgelegd. BP gaf geen methodiek die gebonden was aan de plaatselijke tradities of gebruiken. Hij had ook geen leefregels opgesteld die voortkwamen uit één bepaalde godsdienst of voorschriften die samenhangen met de politiek van één bepaalde richting. Hij had niets anders gedaan dan vorm gegeven aan een levendig spel. En zo wordt in 1907 de “Boy Scout Associaton” gesticht die een stevige structuur ter beschikking stelden van beginnende groepen, met het hoofdkwartier in Londen. Op aandringen van koning Edward VII verlaat BP in 1910 het leger om zich volledig te wijden aan de ontplooiing van Scouting.
Hij begint als het ware aan een tweede loopbaan.
In 1912 treedt hij in het huwelijk met Olave St. Clair Soames, geboren op 22 februari 1889 als een “rijkeluiskind” in het Victoriaanse Engeland. Ondanks het nogal opmerkelijke leeftijdsverschil van 32 jaar was het liefde op het eerste gezicht.
Er kwamen 3 kinderen : Peter werd op 22 februari (de geboortedag van zijn ouders) 1913 geboren, Heather in 1915 en Betty werd in 1917 geboren. Ondertussen zijn de ideeën van BP ook doorgedrongen in het buitenland en van dit ogenblik af reist BP van het ene land naar het andere om zijn systeem uiteen te zetten.
Het feit dat scouting in vele landen enthousiast onthaald wordt doet bij BP de gedachte rijzen om er een wereldbroederschap van te maken. Nadat scouting in Rusland, Hongarije, Duitsland, Zwitserland, België en Nederland doorgedrongen was, begon BP met een internationale organisatie. In 1920 gaat de eerste wereldjamboree door te Londen waarop 27 landen zijn vertegenwoordigd. Het is op deze jamboree dat BP wordt uitgeroepen tot “World Chief Scout”.
Al in zijn latere werken neemt BP zelf afstand van de militaire oorsprong in de methodes van de verkennerij.
Hij situeert scouting ook duidelijk als een internationale vredesbeweging. Toch zal het ook in het buitenland nog vele jaren duren voor het onderscheid tussen enerzijds een aantal militaire vormen en anderzijds
de opvoedkundige waarden in de beweging duidelijk wordt. In 1910 wordt ook de meisjesbeweging gesticht: de “Girl Guides” want meisjes waren even opgetogen over scouting als de jongens. BP vraagt zijn zuster Agnes het systeem aan te passen voor meisjes en een eigen beweging uit te bouwen. Die komt echter niet van de grond tot de vrouw van BP de zaak in handen neemt. Er waren ook veel jongens van 8, 9 en 10 jaar die met de grotere meeliepen. Toch waren ze nog wat jong voor de verkenners. BP dacht hierover na, hij wilde voor hen ook een leuk spel maken.
In 1916 had hij het gevonden: het welpenspel met akela, baloo, bagheera, ... Gebaseerd op het “junglebook” van Rudyard Kipling. Volgens dezelfde principes maar in een totaal verschillend kader.
Op de wereldjamboree van 1937 te Vogelenzang in Nederland merkte iedereen dat wat BP zelf getuigde, dat het wellicht zijn laatste jamboree zou zijn. Op het einde van de jamboree deed BP zijn vaarwelboodschap.
Niet één van de aanwezigen was niet ontroerd door deze pakkende woorden van de World Chief Scout en toen hij afsloot met zijn “Nu, vaarwel. God zegenen u allen.”, zag je tussen de omstanders meer dan één traantje wegpinken.
BP zijn volledige boodschap als afscheid naar de wereld toe :
Jullie hebben allen vele vrienden gemaakt, en dat is goed, want dat is het doel van deze jamboree. We zijn een jongerenkruistocht voor vrede.
En zoals onze vaderen uitvaarden met behulp van de Jacobsstaf, zo ook gaan wij terug de wereld in met deze Jacobsstaf.”
“Iedereen draagt het kenteken op haar/zijn hemd; bewaar het als herinnering aan deze gelukkige dagen, en tevens als een herinnering aan het doel dat wij ons voorstellen:
VREDE!! Moge het u ook steeds herinneren aan de 10 punten van de scoutswet en u helpen steeds goede wil en vriendschap te maken.
Zo doet u uw plicht tegenover God en vaderland. Nu vaarwel! God zegenen u allen!”
Zo was het dat hij het zei. Nu kwamen de dokters tussen al het plezier en stuurden hem onmiddellijk naar Afrika, de bakermat van scouting, waar hij 62 jaar geleden voor het eerst voet aan wal had gezet en vanwaar hij niet meer zou terugkeren. Op 8 januari 1941 werd het bericht de wereld ingezonden dat Lord Robert Baden Powell of Gilwell, de World Chief Scout, op 84-jarige leeftijd overleden was. Begeleid door scouts en soldaten werd hij aan de voet van de Kenyaberg, in het land waar hij zoveel van hield, begraven. Voor zijn dood schreef hij nog 3 afscheidsbrieven: één gericht aan de Scouts, één gericht aan de Gidsen en één gericht aan alle mensen.
Op de grafzerk staat tussen de kentekens van de scouts en gidsen dit gebeiteld :
België was het eerste land in het Europese vasteland waar een scoutsbeweging werd opgericht. Dit gebeurde te Brussel in 1910 onder leiding van een jonge Engelsman genaamd Harold Parfitt. Deze beweging kende zo’n succes dat weldra groepen opgericht werden in alle grote steden. Reeds van in het begin werd er aangedrongen dat de scoutsbeweging OPEN moest zijn voor alle jongeren, ongeacht hun afkomst, ras of geloof. Zo ontstond de BSB – GGB (Boy - Scouts van België en Girl - Guides van België).
In 1966 werd overgegaan tot een splitsing volgens de 2 taalregimes, dit om de administratie beter te kunnen verzorgen.
Zo ontstonden de 2 huidige bewegingen FOS en FEE.
FOS : Federatie voor Open Scoutisme (Sinds 2007: Fos Open Scouting)
FEE : Fédértion des Eclaireuses et Eclaireurs
Naast onze beweging bestaan er ook nog andere scoutsverenigingen zoals de VVKS, VVKM of de FSC en de GCB.
VVKS : Vlaams Verbond voor Katholieke Scouts
VVKM : Vlaams Verbond voor Katholieke Meisje - Gidsen
FSC : Fédération des Scouts Catholiques
GCB : les Guides Catholiques de Belgique
Een chronologische volgorde:
1907 De scoutsbeweging werd in 1907 door Lord Baden Powell gesticht. Ze kende niet alleen in Engeland maar ook in Europa en in de overige werelddelen een groeiend succes.
1910 In 1910 kwam te Brussel de eerste scoutsgroep op het vasteland tot stand.
Dit werd tevens de start van onze beweging “De Boy-Scouts van België” die in de loop van hetzelfde jaar werd opgericht.
1914 In 1914 kwam de eerste groep sea-scouts tot stand te Antwerpen.De Boy-Scouts van België behoren tot de medestichters van het wereldbureau voor scouting, het hoogste overkoepelend orgaan op internationaal vlak.
1919 In 1919 werd de vereniging der Girl-Guides van België opgericht, die in 1928 medestichtster werd van het wereldbureau voor Guiding.
1945 In 1945 versmolten de Open Guides- en Scoutsbeweging tot één enkele vereniging : de “Boy-Scouts en Girl-Guides van België" (BSB-GGB) die het open scoutisme in ons land vertegenwoordigt.
1964 In 1964 werd in BSB-GGB de autonomie per taalgewest voorbereid, die in 1966 uitmondde in 2 autonome verenigingen “La Féderation des Eclaireuses et Eclaireurs” en “De Federatie voor Open Scoutisme”, beide aangesloten bij de Boy-Scouts en Girl-Guides van België, het overkoepelend orgaan voor de open scoutsbeweging in ons land.
1981 Op 22 maart 1981 fusioneerde de vereniging der Sea-Scouts en Sea-Guides van België met de Federatie voor Open Scoutisme. De Federatie voor Open Scoutisme is de enige open scoutsbeweging in het nederlandstalig landsgedeelte van België. Zij is erkend door het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap als landelijke jeugdbeweging.
1995, Er zijn 25 miljoen gidsen en scouts uit meer dan honderd landen aangesloten bij de respectievelijke wereldorganisaties der gidsen
(World Association of Girl Guides and Girl Scouts of W.A.G.G.G.S. - Association Mondiale des Guides et Eclaireuses of A.M.G.E.)
en scouts (World Organisation of Scout Movements of W.O.S.M. - Organisation Mondiale des Mouvements Scouts of O.M.M.S.).